مقاومت در برابر آنتی بیوتیک‌ها نتیجه مخرب سال‌ها جنگ و درگیری عراق

به گزارش مجله خبری نگار،نتایج یک بررسی جدید بین المللی نشان می‌دهد: بروز دهه‌ها درگیری در کشور عراق باعث شده است که مقاومت آنتی بیوتیکی، دچار افزایش فاجعه باری در این کشور گردد؛ امری که پیامد‌های جدی برای کل منطقه و جهان دارد.

محققان دانشگاه بیروت که هدایت این تحقیق را بر عهده داشته اند، زیرساخت‌های ویران شده مراقبت‌های بهداشتی، کمبود دارو، منابع محدود، آلودگی فلزات سنگین و بهداشت عمومی ضعیف را از مقصران اصلی این پدیده بر می‌شمرند.

به گفته آن ها، مقاومت آنتی بیوتیکی یا به اختصار AMR با سرعت نگران کننده‌ای در سطح جهان در حال افزایش است و اگر اقدام موثری در این زمینه انجام نشود، انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ باعث مرگ ۱۰ میلیون نفر در سال گردد.

این پدیده که عمدتاً به استفاده بیش از حد و یا به عبارتی سوء استفاده از آنتی بیوتیک‌ها نسبت داده می‌شود، اکنون توجهات را به عوامل دیگری مانند فلزات سنگین و ضدعفونی کننده‌های حاوی ترکیبات آمونیوم چهارتایی (QACs) معطوف کرده است؛ موادی که به طور گسترده در بخش‌های مراقبت‌های بهداشتی و هتل داری استفاده می‌شوند.

محققان می‌گویند: جنگ در ظهور AMR در دهه ۱۹۴۰ دخیل بوده است، اما توجه چندانی به آن نشده است. هم اکنون نیز عراق نمونه بارز این بی توجهی است، چرا که این کشور از دهه ۱۹۸۰ شاهد توالی درگیری‌ها بوده است و همزمان با آن، ظهور و گسترش پاتوژن‌هایی که دارای الگو‌های خاص مقاومت آنتی بیوتیکی هستند، افزایش یافته است.

این درگیری‌ها شامل موارد زیر هستند: جنگ ایران و عراق (۱۹۸۰-۱۹۸۸)، جنگ اول خلیج فارس در سال ۱۹۹۱، تحریم‌های اقتصادی سازمان ملل متحد پس از تهاجم عراق به کویت (۱۹۹۰-۲۰۰۳)، تهاجم و اشغال توسط ایالات متحده (۱۱-۲۰۰۳)، دوره خشونت‌های نظامی داخلی (۲۰۰۵-۲۰۰۷) و درگیری دولت عراق با داعش در سال‌های ۲۰۱۴–۲۰۱۷.

به گفته مجریان این پژوهش، درگیری‌های معاصر که در در مناطق شهری و صنعتی متمرکز بوده اند، میکروب‌ها را برای سازگاری با محیط‌های انتخابی که حاوی ترکیبات و غلظت‌های زیاد فلزات سنگین سمی و آنتی بیوتیک‌ها هستند، تحت فشار قرار داده اند.

همچنین مواردی، چون تعداد بالای مجروحان، ماهیت زخم‌ها، جابجایی پناهجویان، فروپاشی سیستم‌های کنترل بهداشتی، از دست دادن پرسنل تشخیصی و ماهر مراقبت‌های بهداشتی، برچیدن زیرساخت‌های مراقبت‌های بهداشتی و استقرار بیمارستان‌های صحرایی از عواملی هستند که بروز AMR را تشدید کرده است.

پژوهشگران می‌گویند: درک این ارتباط بین AMR و جنگ‌های منطقه ای، به ویژه در طول زمان‌های مختلف، برای طراحی استراتژی‌های مقابله با AMR ضروری است، چراکه ظاهرا قرار نیست بروز چنین درگیری‌هایی در سراسر جهان و در سال‌های آینده کاهش یابد.